dinsdag 11 december 2012

Mi ricordo kip

Dit voorjaar bezocht ik tijdens een vakantie in Toscane de wedstrijd Grosseto vs. Empoli in de Serie B. Het was de eerste wedstrijd van mijn zoon van twee in een heus voetbalstadion. Helaas waren we twintig minuten te laat bij het stadion en daardoor misten we beide treffers (de wedstrijd eindigde in 1-1). Dat betekende dat andere dingen dan het vieren van doelpunten bij hem zijn blijven hangen na die wedstrijd. In de eerste plaats het schreeuwen en scanderen zoals je dat alleen in Italiaanse stadions meemaakt, in de tweede plaats de tientallen "ciao bello's" die het ventje (blond haar, blauwe ogen) kreeg te verwerken en last but not least: kip.

Met kip bedoelde hij de mascotte van Grosseto: een levensgrote griffioen in clubtenue. De vreemde vogel kon in de ogen van mijn zoon enkel een kip zijn en sindsdien zijn in zijn belevingswereld "voetbal Italië" en "kip" voor altijd met elkaar verbonden. Als tegenwoordig bij ons thuis de woorden "Italiaans voetbal" vallen - en dat gebeurt regelmatig - volgt steevast vanuit een of andere hoek: "kip". Toen ik van mijn laatste Italiaanse voetbaltrip terugkeerde met een mascottebeer van Inter en een mascottestier van Torino (de mascotteleeuw van Pro Vercelli kon ik helaas niet vinden, ik houd mij warm aanbevolen voor een exemplaar) werd er in eerste aanleg zelfs een beetje teleurstellend door mijn zoontje gereageerd. Je zag hem denken: 'Papa, voetbal Italië... Kip?!'

In het vroege voorjaar had ik nog niet kunnen bevroeden dat Pro Vercelli een dik half jaar later op hetzelfde veld in de Serie B zou uitkomen. Het tweeluik tegen Taranto was op dat moment nog niet gespeeld, de finale van de play-offs tegen Carpi nog niet aan de orde. Het had ook weinig gescheeld of het was er ondanks de promotie van Pro niet eens van gekomen - Grosseto bleef op de valreep voor de Serie B behouden, maar moest de competitie met veel punten aftrek starten ten gevolge van financiële problemen. Dat verklaart ook de lage klassering van de hekkensluiter, voorheen middenmoter.

Afgelopen zaterdag stonden beide ploegen tegenover elkaar. Een wedstrijdverslag laat ik deze keer achterwege. De voornaamste herinnering aan Grosseto blijft voorlopig: kip.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten