Genieten bij voorspoed en tegenslag: Forza Pro!

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

Wat is na het zien van een wedstrijd van Pro in het Silvio Piola Stadion het mooiste voor een Pro Vercelli-fan in Nederland? Juist ja, een wedstrijd van Pro in het Silvio Piola Stadion thuis live voor de buis zien. Pro Vercelli vs. Brescia was zo’n wedstrijd (eindelijk weer!) en in eerste aanleg was het volop genieten. Genieten vanwege de brede grijns waarmee trainer Braghin vlak voor de aftrap langs de lijn liep, ongetwijfeld opgetogen na de overwinning op Padova van afgelopen weekend. Genieten vanwege de Brescia-aanhang die bij aanvang van de wedstrijd als eerbetoon de naam scandeerde van hun voormalig speler Vittorio Mero, geboren in Vercelli en in 2002 omgekomen in een auto-ongeluk, wat met applaus werd beantwoord door het sportieve thuispubliek. Genieten vanwege de pegel van Scaglia in de tweede minuut waardoor Pro op voorsprong kwam. De linksback pikte de bal op het middenveld van Brescia af, rende met de bal in een keer door naar de rand van de zestien, haalde verwoestend met buitenkant links uit en knalde de bal met effect in de kruising. “Un gol bellissimo!”, aldus de commentator. Het was daarnaast genieten vanwege de West Side die vrijwel de gehele eerste helft tot in Nederland was te horen met hun support en gezang.

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

Minder genieten was de gelijkmaker van Brescia, vier minuten voor rust, en het falen van de Pro Vercelli-defensie dat daar aan ten grondslag lag. Objectief gezien was het wel enigszins genieten - het voetbalplezier zit hem soms in de kleine dingen - dat de doelpuntenmaker in het shirt van Brescia ook Scaglia heette. Hij kreeg de bal ter hoogte van de strafschopstip voor zijn voeten en schoot raak. De Pro Vercelli-defensie ging niet vrijuit. Volgens de commentator hadden we overigens naar een prima eerste helft gekeken die in hoog tempo werd gespeeld. Na afloop van de wedstrijd zou Braghin zeggen dat Brescia één van de betere ploegen was geweest die het Silvio Piola Stadion dit seizoen had aangedaan.

Het zal dan ook niet verbazen dat de tweede helft uiteindelijk een stuk minder genieten was voor de gemiddelde Pro-fan. Het moet wel gezegd: de actie van ex-Pro-spits Caracciolo in de elfde minuut na rust - hij lobde de bal op de achterlijn over de laatste Pro-verdediger heen - was beeldschoon. Zo’n actie die verdient om te eindigen in een doelpunt. En daar zorgde Corvia namens Brescia voor. Een pijnlijk moment voor De Withemden.

(SU CORTESE CONCESSIONE
DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

De West Side liet het gelukkig niet afweten en bleef achter de ploeg staan met zang en support, zoals het hoort. En dat hielp. Vier minuten later speelde de opgestoomde Eusepi zichzelf vrij en schoot knap op doel. Zijn schot werd nog gepareerd door de Brescia-keeper, maar belandde voor de voeten van Ragatzu. Die wist wel raad met de buitenkans en schoot de bal vol raak. Het stond 2-2.

Vijf minuten later sloeg Brescia echter alweer toe. Een vrije trap belandde via de paal en het hoofd van een Pro-speler voor de voeten van Corvia die alleen maar zijn voet tegen de bal hoefde te zetten om 2-3 aan te tekenen. Drie tegentreffers binnen een half uur spelen… De dichtgetimmerde defensie van de laatste weken liet het danig afweten. De in de tiende minuut van de eerste helft uitgevallen Modolo (de sterkhouder zal waarschijnlijk langere tijd uitgeschakeld zijn) werd met name node gemist, zo leek het althans.

De West Side gooide er nog eens een stevig “Forza Pro! Forza Pro! Forza Pro!” tegenaan. En toen opeens ging vijf minuten voor het eind het beeld op mijn laptop op zwart. Hoe ironisch.

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

“Vandaag was een zware klap. Jammer genoeg zitten we in een vervelende en moeilijke situatie”, zei Braghin op de persconferentie na de wedstrijd, zo las ik vanochtend op tuttoprovercelli.com.

Aanvaller Ragatzu hield er namens de spelersgroep de moed in: “Dit is zo jammer, want we hebben een geweldige groep. We geloven er tot het einde in, en geloof ons, we zullen er alles aan doen: wat mij betreft is deze opgave niet onmogelijk.”

Die niet aflatende teamspirit en het geloof in voetbaldromen is Pro gelukkig nog altijd eigen. Dat toonde de ploeg deze wedstrijd gelukkig ook op het veld. La Stampa berichtte over een thuisploeg die karakter, vastberadenheid, een competitieve instelling en veel hart in het veld bracht. En dat blijft genieten. Bij voorspoed en tegenslag: Forza Pro!