We zijn er Bijna!

Op vakantie in de Abruzzen, Italië, klinkt Vercelli niet al te ver weg, maar het tegendeel is waar. Zo’n vijf uur rijden scheidt mij van het Silvio Piola Stadion, en dus zoek ik eerst ander voetbalvertier op de zondagnamiddag. We bezoeken een wedstrijd in de Serie B: Pescara vs. Modena. Voor de kat z’n viool. Hoewel, Pescara speelt weliswaar nergens meer om, maar Modena doet nog mee om een plaats in de play-offs. We rijden van Colonnella naar Pescara over een oersaaie provincieweg. Het is vijftig kilometer lang recht vooruit. Aan onze linkerkant de Adriatische Zee, spoor en niet inspirerende kustplaatsjes. Aan de rechterkant liggen de donkere bergen. "Zijn we er al?" vraagt mijn zoontje meermaals onderweg. Het duurt nog even. Eenmaal in Pescara aangekomen gaan we op zoek naar kaarten voor de wedstrijd. Ze zijn makkelijk te krijgen. "Dit is geen bijzondere wedstrijd", zegt de dame achter de toonbank van de clubwinkel. Hoe anders zal het zijn in Vercelli, waar naar verluidt bijna geen kaart meer te krijgen is voor de return in de halve finale van de play-offs tegen Savona.

Eerlijk is eerlijk, het Stadio Adriatico van Pescara mag er zijn. De paar uur voorafgaand aan de wedstrijd slijten we op het strand waar we de lichtmasten van het stadion boven de parasols zien uittorenen. Het stadion is wit en blauw gekleurd en de Adriatico-tribune aan de overzijde van de hoofdtribune – waar wij zitten – is vormgegeven als een golfbeweging. De mensen zijn sympathiek en er heerst een gastvrije sfeer. Kortom, alle randvoorwaarden zijn aanwezig voor een authentiek voetbalsfeertje. Daar denken de mensen in Pescara echter anders over. Slechts zevenduizend zijn op komen dagen voor de wedstrijd en het meer dan twintigduizend stoelen tellende stadion is daarmee maar matig gevuld. Aan Pescara-kant is de sfeer bovendien gelaten. De bezoekers uit Modena laten zien en horen hoe het wel hoort. Met vlaggen en gezang steunen ze hun ploeg tot het eind. Zelfs wanneer Modena in de tweede helft met 2-0 achter staat geeft de aanhang niet op. Het fanatisme van de Modena-aanhang is mij overigens niet geheel vreemd. Zo’n tien jaar geleden zat ik al eens naast ze in het Stadio Olimpico tijdens de wedstrijd Lazio vs. Modena. Ook toen al ging geel-zwart tekeer. Destijds met weinig resultaat, maar dit keer is alles anders. In de allerlaatste minuut maken de bezoekers gelijk (2-2) en wordt het vuurwerk in het bezoekersvak afgestoken. Donkere wolken hebben zich ondertussen boven het Stadio Adriatico samengepakt en met de Pescara-supporters druipen we af. Door noodweer rijden we terug naar Colonnella met de Monti Sibillini op de achtergrond waar het bliksemt en dondert. Men zegt dat in dat gebergte de duivel huist. Hopelijk zijn de goden Pro Vercelli gunstiger gestemd.

Net op tijd voor de tweede helft zijn we terug in Colonnella. In ons appartement zet ik meteen de televisie aan en zie live op Rai Sport 2 dat het 1-1 staat in Vercelli. Het Silvio Piola Stadion ziet er volgepakt uit en de Curva Ovest laat luidkeels van zich horen. Het is een gedroomd voetbalsfeertje, en daar is ook alle reden toe. Met deze tussenstand staat Pro Vercelli immers in de finale van de play-offs en van wat ik zie heeft Pro het betere van het spel. De ploeg speelt met hart en ziel en komt er een aantal keer gevaarlijk uit. Invaller Iemmello onderscheidt zich met een artistieke hakbal. Vlak voor tijd volgt het slotakkoord: de inkomende Statella zet Pro op een 2-1 voorsprong en verzekert de Leoni met zijn eerste treffer in dienst van de club van een plekje in de finale van de play-offs om promotie naar de Serie B. Op de Curva Ovest ontsteken de tifosi vuurwerk en de spelers en staf vieren feest op het veld. "Pro Vercelli, un cuore grande", kopt Tuttosport de volgende ochtend in vette letters. Volgende week wacht de eerste wedstrijd van de finale van de play-offs. De verrassende tegenstander in die finale is Alto Adige dat in eigen huis Cremonese versloeg. De uitschakeling van Cremonese maakt het feest in Vercelli helemaal compleet, zeker na het debacle op de laatste speeldag van de reguliere competitie. Ik ontkurk een goede fles wijn uit Colonnella op het succes. We zijn er Bijna!