Ferraris & Depetrini: Talenten uit de Vercelli-school

In de periode dat Pro Vercelli haar laatste twee landstitels won en legendarische wedstrijden speelde tegen bijvoorbeeld het ongenaakbaar geachte Liverpool, speelden drie jongetjes samen in het jeugdteam "Veloces" uit Vercelli. De drie heetten Silvio Piola, Pietro Ferraris (II) en Teobaldo Depetrini en zouden uitgroeien tot vrienden voor het leven. “Ik begon met spelen toen ik klein was en op mijn twaalfde was ik iemand. Ik werkte in de rijstbouw, net als mijn grootvader. Vercelli leeft van de rijst. Van 1931 tot en met 1933 speelde ik voor Pro Vercelli,” aldus Depetrini. Net als Silvio Piola debuteerden Ferraris en hij op jonge leeftijd voor De Withemden. 

Linksbuiten Ferraris was net zeventien toen hij in het eerste elftal debuteerde, en speelde tussen 1929 en 1932 86 wedstrijden (19 goals) voor De Witte Leeuwen. Verdedigende middenvelder Depetrini debuteerde in 1931 op zijn achttiende in het magische witte shirt en vertrok na 66 wedstrijden (1 goal) in 1933 naar Juventus waar hij tot 1949 zou spelen. Depetrini groeide bij Juventus uit tot de hoeksteen van het elftal en speelde in totaal maar liefst 388 wedstrijden namens De Oude Dame. Hij won twee keer de scudetto en twee keer de beker en viel op vanwege zijn gedrongen gestalte, buitengewone vitaliteit en wilskracht. Depetrini en Ferraris werden als typische exponenten van de beroemde Vercelli-school gezien. Het hogeschool voetbal van het legendarische team van Milano, Ara en Leone zat de spelers in het bloed, alsmede de temperamentvolle speelstijl, die verder werd gekenmerkt door snelheid en hoog tempo, vol inspiratie en initiatief, gebaseerd op uithoudingsvermogen en kracht van de atleten. In een tijdperk waarin de meeste teams parasiteerden op individuele kwaliteiten van spelers, liet Pro Vercelli zien op basis van teamkwaliteiten te kunnen winnen en tegelijkertijd het publiek te kunnen vermaken.

In 1982 schreef Alberto Fasano dat Depetrini zonder enige twijfel tot de Vercelli-school behoorde. Hij durfde het aan Depetrini te vergelijken met één van de mythische wondermiddenvelders van weleer: Pietro Leone (foto links). Ze speelden beiden als halfspelers in het klassieke piramidesysteem. Leone was volgens Fasano een grove man, trouw maar onbeleefd. De finesse en het precisiewerk van Ara interesseerden hem niet; voor hem stond de wedstrijd in het teken van strijd, inspanning en offers brengen. “Ze noemen ons Leeuwen, omdat we nergens bang voor zijn”, zei Leone eens. Hij ging als een schermer recht op zijn tegenstander af. Wanneer hij werd gepasseerd, sprong hij weer overeind, resoluut, doelgericht en niet van plan zich gewonnen te geven. Die kwaliteiten kenmerkten Depetrini ook volgens zijn medespeler en vriend bij Juve, Ugo Locatelli: “Heb je Depetrini ooit naar de grond zien gaan? Bijna nooit! Een speler die valt, doet niet meer aan het spel mee. Bij Depetrini was dit nooit het geval. Hij stond eigenlijk altijd rechtovereind, klaar om zijn teamgenoten te helpen met zijn heldere spelinzicht en zijn vermogen intuïtief te reageren op de tegenstander, en was vrijwel onverslaanbaar door zijn kracht en onverschrokkenheid als verdedigende middenvelder.”

Bij Juventus en Pro Vercelli werd Depetrini geroemd vanwege zijn technische kwaliteiten, zijn stalen hardheid, zijn atletische kracht, en zijn vermogen die kwaliteiten optimaal te benutten afhankelijk van waar de wedstrijd om vroeg. Hij beschikte in die vooroorlogse voetbaljaren reeds over het talent om de wedstrijd te lezen en werkte altijd hard en in dienst van het team. Toen de trainers van Juventus hem bij Pro Vercelli zagen spelen waren ze meteen onder de indruk geweest. In de vier wedstrijden die hij tegen Juventus speelde in de seizoenen 1931/1932 en 1932/1933 had hij de ondankbare taak om de klassespeler Raimundo Orsi van Juve te dekken. Hoewel Pro Vercelli alle vier wedstrijden verloor, kwam Orsi die wedstrijden geen enkele maal tegen Depetrini tot scoren (behoudens een benutte penalty). In Turijn werd daarop het besluit om Depetrini aan te trekken unaniem genomen. Niemand in Turijn die daar ooit spijt van heeft gehad.

Ferraris stapte na zijn jaren bij Pro Vercelli over naar Napoli en speelde van 1936 tot 1941 bij Ambrosiana-Inter met welke club hij twee keer de scudetto won en één keer de beker. Pietro Ferraris maakte vervolgens deel uit van Il Grande Torino dat tussen 1942 en 1948 vier keer kampioen van Italië werd, de Italiaanse beker won en een legendarische status in de Italiaanse voetbalgeschiedenis verwierf vergelijkbaar met die van De Witte Leeuwen. In 1948 verkaste hij naar Novara (waar hij weer samen ging spelen met Silvio Piola) en ontliep zo de verschrikkelijke vliegramp bij Superga waar vrijwel het gehele legendarische kampioensteam van Torino bij omkwam. Na die vliegramp stapte Depetrini in 1949 op 36-jarige leeftijd van Juventus over naar Torino waar hij nog twee seizoenen speelde en zich onderscheidde vanwege zijn professionaliteit alvorens zijn carrière af te sluiten. Ferraris beëindigde zijn carrière in 1950 bij Novara, waar Piola overigens pas in 1954 zou stoppen met voetballen.

De drie voetbalvrienden konden terugblikken op lange profcarrières en staan alle drie in de top 100 van spelers die de meeste wedstrijden in de Serie A speelden. Piola staat op de zevende plaats met 537 duels, Ferraris op de 21e plek (469 duels) en Depetrini op plaats 54 (400 duels). Ferraris kwam 14 keer uit voor zijn land en scoorde drie interlandgoals. Met Piola maakte hij deel uit van de selectie die in 1938 het WK won. Ferraris was dat WK verantwoordelijk voor de eerste treffer van Italië, in de tweede minuut in het duel tegen Noorwegen (eindstand 2-1; tweede Italiaanse goal van Piola in de 94e minuut.) De finale speelde Ferraris niet. Het WK ging aan de neus van Depetrini voorbij, die tussen 1936 en 1946 nog wel 12 interlands voor La Squadra Azzurra uitkwam. In het seizoen 1961-1962 keerde Depetrini nog even terug als trainer in Vercelli. Helaas was die terugkeer niet succesvol: Pro Vercelli degradeerde dat seizoen naar de Serie D.

Het seizoen 2012/2013: Komende week meer...

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

De eerste serieuze oefenwedstrijd van dit seizoen werd deze zondag gespeeld tegen Pavia en eindigde in een 0-2 overwinning voor Pro Vercelli. Het was de vierde zege van Pro Vercelli deze voorbereiding, na eerder deze week ook wedstrijden tegen Roletto Val Noce (4-1; Carraro 2x, Casoli, Zigoni) en de jeugd van Torino (1-0; Caridi) te hebben gewonnen in een mini-toernooi. De doelpunten tegen Pavia, komend seizoen uitkomend in de Lega Pro Prima Divisione, kwamen op naam van Zigoni en Di Piazza. Zigoni brak de wedstrijd in de twaalfde minuut open met een rake kopbal na perfect aangeven van Caridi. Zigoni gaf met dit doelpunt blijk van zijn fantastische gevoel voor de goal en te beschikken over het talent om als een scherpschutter op het juiste moment op de juiste plek toe te slaan. Caridi bewees op zijn beurt een complete spits te zijn die volledig in dienst van het team kan spelen en zich tevens kan profileren als man van de assist. De tweede goal kwam acht minuten voor tijd op naam van Di Piazza, die de tweede helft was ingevallen en liet zien het verschil te kunnen maken. Hij kreeg de bal op een presenteerblaadje van Germano (foto linksboven), die de tweede helft evenzeer positief opviel. De jonge rechtermiddenvelder speelde van zestien tot zestien en liet zien met de week te groeien als speler. Voorts viel deze wedstrijd het spel van Carraro op, nadat hij eerder deze week al tweemaal scoorde in de oefenwedstrijd tegen Roletto. Hij trok het spel in de tweede helft naar zich toe en liet weer de nodige glimpen van zijn techniek en kwaliteiten zien, die geheel buiten kijf staan.

Braghin begon de wedstrijd met de volgende elf spelers: Valentini; Bencivenga, Ranellucci, Battaglia, Scaglia; Casoli, Calvi, Scavone; Caridi, De Silvestro; Zigoni. De tweede helft bracht de trainer de volgende spelers in het veld: Miranda; Germano, Ranellucci, Battaglia, Murante; Rosso, Fabiano, Innocenti; Carraro; Iemmello en Di Piazza. Disabato mocht vlak voor tijd invallen. Braghin zei over de wedstrijd: “In Varallo gaan we aan de slag om klasse en snelheid te vinden. Ik ben blij met het werk dat tot nu toe is verzet. We hebben flink wat werk achter de kiezen en het team reageert daar goed op. We hebben de tegenstander goed bestreden, zonder ze te onderschatten, en kregen ook flink wat tegenstand. Van enkele van de offensieve acties en schoten heb ik zeker genoten.”

(SU CORTESE CONCESSIONE
DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

Naarmate de voorbereiding vordert lijken de bedoelingen van Braghin meer en meer aan de oppervlakte te komen. Zo valt op dat hij er de voorkeur aan geeft met een middenveld te starten bestaande uit Casoli, Calvi en Scavone. Caridi en Zigoni (foto links) lijken ondertussen zo langzamerhand ook zeker te zijn van een plek in de basis als aangever en afmaker. Hetzelfde geldt voor doelman Valentini en rechtsback Bencivenga. Voor de rest is er nog veel onzeker en mede afhankelijk van de formatie die wordt gekozen. Plus dat Pro Vercelli zich nog steeds lijkt te roeren op de transfermarkt. Tuttosport wist te melden dat Pro Vercelli volgende week nog drie versterkingen zal presenteren. Meest waarschijnlijke naam van de drie is die van verdediger Francesco Cosenza (Reggina). Met de komst van deze Rambo en een terugkeer van Masi in het verschiet, zijn de plekken achterin nog lang niet vergeven. Voorin strijdt Di Piazza voor zijn plek en heeft hij te maken met concurrentie van De Silvestro, Fabiano, Carraro en Iemmello. Niet de minsten waar Braghin uit kan kiezen en dan zou er ook nog sprake zijn van de komst van een extra aanvaller, evenals een middenvelder. Komende week meer...

Panzer Mirabelli

Slechts twee seizoenen kwam aanvaller Walter Mirabelli (Cosenza, 17 mei 1968) uit voor Pro Vercelli. Het was genoeg om een mooi plekje in de geschiedenis van De Witte Leeuwen te verdienen. Het seizoen 2000/2001 was zijn seizoen in de spits van De Withemden. In het magische witte shirt werd hij met 23 goals topscorer van de Serie C2 en bereikte hij de halve finales van de play-offs om promotie. Had hij in de laatste minuut van de halve finale tegen Mestre raak geschoten in plaats van op de paal, dan waren de afgelopen tien jaar wellicht anders gelopen voor Pro. In plaats daarvan bleef het een decennium lang het laatste sportieve hoogtepunt van de club. 

Walter Mirabelli

Mirabelli kende een lange carrière in het Italiaanse voetbal. Die voerde hem tussen 1982 en 2004 langs de volgende clubs: Taranto, Como, Ascoli, Cremonese (allen in de Serie B) en Cosenza, Venezia, Rimini, Licata, Cremonese, Lumezzane, Pro Vercelli, Varese en Ivrea (uit de lagere divisies). In zijn professionele carrière scoorde hij 136 keer en in het seizoen 1995/1996 werd hij bovendien met 22 goals topscorer van de Serie C1 in dienst van Ascoli. Mirabelli was het type huurlingspits dat meer dan tien jaar lang garant stond voor doelpunten en dus vrijwel overal geliefd was. In Vercelli scoorde hij 33 keer in 65 wedstrijden en groeide hij uit tot een cultheld. 

Op Internet vond ik een leuk nostalgisch artikeltje uit The Independent uit 1995 waarin kort verslag wordt gedaan van de wedstrijd Notts County – Ascoli in de Anglo-Italian Cup (een verloren gegaan internationaal toernooi dat toen jaarlijks werd gespeeld tussen clubs uit de lagere divisies van beide landen). Ascoli verloor met 2-1, maar kwam in de wedstrijd op 1-1 dankzij Mirabelli die na slecht wegwerken van Shaun Murphy kalm scoorde. Bij Ascoli beleefde Mirabelli volgens eigen zeggen mooie momenten en speelde hij aan de zij van Oliver Bierhoff, die later uitgroeide tot Duits international en als invaller de EK-finale van 1996 met een golden goal namens Duitsland besliste. 

Op een andere website zag ik dat Mirabelli met de bijnaam Panzer werd aangeduid. Op youtube.com staan beelden van Mirabelli in Pro Vercelli-shirt die een penalty benut in de met 2-1 gewonnen derby tegen Biellese. Met de armen gespreid rent hij daarna fanatiek en uitgelaten door richting Pro Vercelli-supporters met zijn ploeggenoten in zijn kielzog. En het Robbiano explodeert, staat onder de video.

In mei van dit jaar werd Mirabelli door tuttoprovercelli.com geïnterviewd. Hij werd ingeleid als de man die overal waar hij speelde een onuitwisbare indruk maakte, die altijd alles gaf en een band had met de mensen op de tribunes. Over Pro Vercelli zei Mirabelli zelf in het interview: “Het team, de stad, de fans, zitten nog altijd in mijn hart. Op facebook krijg ik nog steeds veel berichten uit Vercelli. Ik droom nog vaak over die bal op de paal tegen Mestre… Zo jammer was dat.” Hij sloot het interview af met een omhelzing voor alle Pro Vercelli-fans.

Van Oude Dame tot Valentina Scaglia

Voor het eerst dat ik mij kan heugen kwam Pro Vercelli laatst voorbij in een nieuwsbericht op de voornaamste Nederlandse voetbalwebsite vi.nl. Het bericht luidde als volgt:

Juventus heeft de helft van de transferrechten van de talentvolle verdediger Alberto Masi opgekocht. Masi werd vrijdag medisch gekeurd in Turijn. Het negentienjarige product van de jeugdopleiding van Sampdoria speelde afgelopen seizoen nog voor het naar de Serie B gepromoveerde FC Pro Vercelli, dat het eigendom nu dus deelt met Juve.

Bij het sluiten van deze deal was het de bedoeling dat Masi de voorbereiding bij Juventus zou meemaken en daarna weer zou aansluiten bij Pro Vercelli om ervaring op te doen in de Serie B. Ondertussen is het de vraag of het nog zover gaat komen, want Masi draait tot nu toe een prima voorbereiding bij Juve en debuteerde afgelopen zaterdag in het eerste elftal van Antonio Conte in twee oefenwedstrijden van 45 minuten tegen Inter en Milan om de Tim Cup in Bari. Masi speelde beide wedstrijden en Conte toonde zich tevreden over de driemans-verdediging die verder bestond uit de Braziliaan Lucio en de Uruguayaan Caceres. Die laatste liep een blessure op, waardoor de kans bestaat dat Juve besluit Masi alsnog te willen houden. Heel Vercelli kijkt overigens vol trots naar het avontuur van Masi bij De Oude Dame en gunt het grote talent alle succes.
 

Marcello Bertinetti
in Juventus-tenue

De geschiedenissen van Juventus en Pro Vercelli zijn dan ook onlosmakelijk met elkaar verbonden. De Oude Dame vormde ruim 100 jaar geleden de inspiratiebron voor de oprichter van de voetbalafdeling van Pro Vercelli, Marcello Bertinetti, om het voetbal in Vercelli te introduceren. Aanvankelijk speelden De Witte Leeuwen zelfs in zwart-wit gestreepte shirts als eerbetoon aan de buurman uit Turijn. Enkele sterspelers van Pro Vercelli, Bertinetti en Giuseppe Servetto, kwamen in de begindagen van het Italiaanse voetbal bovendien een blauwe maandag uit voor het reserve-elftal van Juventus en wonnen daarmee terloops de titel in de Tweede Divisie in 1905. In 1906 stapten Bertinetti en Servetto definitief over naar Pro Vercelli en begon de opmars van De Withemden. De rivaliteit tussen beide Piedmontese clubs nam toe. In maart 1908 schakelde Pro Vercelli het grote Juventus uit in de strijd om de landstitel door thuis 1-1 gelijk te spelen en uit met 2-0 te winnen. Pro Vercelli won vervolgens de scudetto en de rest is geschiedenis.

Juventus stond dus aan de wieg van (de successen van) Pro Vercelli, maar speelde daarnaast ook een zekere rol in de ondergang van De Withemden. De overgang van tweevoudig landskampioen Virginio Rosetta naar Juventus in 1923, voor een flinke som handgeld en een goedbetaalde baan, vormde de eerste officieuze transfer in het Italiaanse voetbal en markeerde een nieuw machtsevenwicht in het voordeel van de rijke clubs uit de grote industriesteden. In de periode dat Rosetta nog eens zes landstitels won met Juventus daalde Pro Vercelli uiteindelijk af naar de Serie B, en de rest is geschiedenis. 

Na 64 jaar afwezigheid zijn De Witte Leeuwen nu weer teruggekeerd in de Serie B en mede dankzij het talent van Masi hebben De Oude Dame en De Witte Leeuwen elkaar weer gevonden. Payback time? De banden tussen beide clubs zijn de afgelopen jaren altijd goed geweest, maar nu is sprake van een samenwerkingsverband dat zich concreet vertaalt in versterking van de selectie door het gedeelde eigendom van Masi en de huur van het grote talent Elio de Silvestro. Een schot in de roos wat uw blogger betreft en de vrucht van meer dan 100 jaar verbondenheid en goed onderhandelen en netwerken door Giancarlo Romairone. Althans naar wij aannemen want de berichtgeving over de komst van De Silvestro is nog niet echt helder geweest. Juve-sites bevestigden de huurovereenkomst echter vorige week en afgelopen zondag speelde De Silvestro mee in de eerste oefenwedstrijd die Pro Vercelli speelde op trainingskamp in Cantalupa. 

De Silvestro is een tweebenige buitenspeler die sinds 2010 meetraint met de A-selectie van Juve. De Silvestro kan ook prima uit de voeten als aanvallende middenvelder of tweede spits. Hij beschikt over een verfijnde techniek en de nodige snelheid. De Silvestro is ondanks zijn geringe lengte sterk in de lucht. Hij staat ook bekend als tactisch goed onderlegd en een harde werker. Het 19-jarige talent werd geboren in Latina (gelegen tussen Rome en Napels), maar speelde al op jonge leeftijd voor De Oude Dame waar hij uitgroeide tot een bepalende speler in het jeugdteam en opviel door zijn hoge rendement en constantheid. Ondertussen maakte hij ook zijn officieuze debuut in het eerste elftal tijdens de oefencampagne vorig seizoen. Voorts doorliep hij tot nu toe alle vertegenwoordigende Italiaanse elftallen van Onder-16 tot en met Onder-19. 

Masi en De Silvestro mogen zich binnenkort overigens meteen bewijzen tegen hun moederclub. Eind augustus zal namelijk een vriendschappelijk toernooi worden georganiseerd tussen de traditionele vier Piedmontese topclubs: Juventus, Torino, Novara en Pro Vercelli. De opbrengsten van het toernooi worden gedoneerd aan de slachtoffers van de aardebeving in Emilia-Romagna. Tegelijkertijd moet het toernooi een groot feest worden om te vieren dat de regio na vele decennia weer zo goed vertegenwoordigd is in de Serie A en B. Zo staan De Witte Leeuwen en De Oude Dame straks toch weer tegenover elkaar.

De eerste oefenwedstrijd van het seizoen was overigens een knaller. Pro Vercelli won tot grote tevredenheid van Maurizio Braghin met 17-0 van de amateurs van Roletto Val Noce: “Ik zag wat goede dingen. Er staat ons zeker nog werk te doen, maar we zitten op het juiste spoor en trainen twee keer per dag. We kunnen op verschillende manieren spelen, van 4-3-3 tot 4-3-2-1. De nieuwkomers zijn goed in de groep opgenomen, ook al zijn sommigen nog maar net gearriveerd. De kleedkamer bewijst zich wat dat betreft alweer ten opzichte van vorig seizoen. De ruggengraat en ervaring van de jongens zal komend seizoen doorslaggevend zijn bij het opbouwen van de nieuwe ploeg.”

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

De doelpuntenmakers in de eerste oefenwedstrijd waren: Caridi (foto links), Fabiano (3x), Scavone, Zigoni (4x), Innocenti (2x), Iemmello (3x), De Silvestro (2x) en Di Piazza. De nieuwkomers hadden daarmee een flink aandeel in de overwinning. Pro Vercelli trad de eerste helft aan met: Valentini; Cancellotti, Ranellucci, Battaglia, Murante; Scavone, Calvi, Casoli; Fabiano; Caridi en Zigoni. De tweede helft bracht Braghin de volgende ploeg in het veld: Miranda; Bencivenga, Modolo, Espinal, Marconi; Germano, Rosso, Innocenti, De Silvestro; Di Piazza en Iemmello. Vimercati, Carta, Disabato, Santoni en Rognone mochten gedurende de wedstrijd invallen.

Het debuut van Andrea Rognone mag in dat verband opvallend genoemd worden. De aanvallende middenvelder is geboren in Vercelli en een product van de eigen jeugdopleiding. Hij werd op 17 december 1993 geboren en speelde voor zijn overstap naar Pro Vercelli in de jeugd van Pro Belvedere. In het jeugdteam van Pro Vercelli viel Rognone twee seizoenen geleden al op vanwege zijn doelpunten (13 stuks) en vorig seizoen werd hij uitgeleend aan Borgosesia in de Serie D om wat meer volwassenheid en ervaring op te doen tussen de grote jongens. Hij speelde daar een prima seizoen, 34 wedstrijden (7 goals). Twee zomers terug mocht hij ook al meedoen in de voorbereiding van het eerste elftal. Rognone zei vorige week heel gelukkig te zijn met de kans die hij nu krijgt. “Ik ben nog maar 19 jaar en kan nog veel leren: om met teamgenoten te trainen die al op hogere niveau’s hebben gespeeld is onbetaalbaar. Ik geniet van deze ervaring en stop die als essentiële bagage in mijn voetbalrugzak.”

(SU CORTESE CONCESSIONE
DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

Ten slotte werd dit weekend bekend dat Pro Vercelli nog een ervaren rot heeft gecontracteerd. De transfer van de 35-jarige verdediger Massimiliano Scaglia (foto links) afkomstig van Hellas Verona werd afgerond. Scaglia debuteerde op zijn negentiende voor Alessandria en speelde zes seizoenen in dienst van die club. In de Serie B deed hij een sloot aan ervaring op in dienst van Ancona, Fiorentina, Bari, Treviso en Gallipoli. In 2010 werd hij door coach Giuseppe Giannini meegenomen naar Verona waar hij de afgelopen seizoenen 59 wedstrijden speelde (1 goal). Tot mijn blijde verrassing heb ik hem in één van die wedstrijden zien spelen, vorig seizoen tijdens Hellas vs. Crotone (2-1). En wat ook leuk is, zijn zus Valentina is professioneel danseres bij het Nederlands Dans Theater in mijn woonplaats Den Haag. Scaglia, binnenkort te zien in het theater!

Het seizoen 2012/2013: Veelbelovende selectie

Hoewel Maurizio Braghin deze week zei voor de start van het nieuwe seizoen nog enkele versterkingen te verwachten krijgt de Pro Vercelli-selectie met de week meer en meer vorm. Zoals spits Matteo di Piazza vorige week zei: "Directeur Romairone weet wat hij wil en is slim genoeg om belangrijke spelers aan te trekken die brengen wat deze ploeg nodig heeft. De algemene lijn is helder: een mix van jonge spelers en ervaring op dit niveau." In aanvulling daarop vertelde trainer Braghin naar welke kenmerken wordt gezocht ter versterking van de ploeg: "fysiek, slagkracht en hoge spelintensiteit." Binnen die kaders trokken De Witte Leeuwen ondertussen de volgende nieuwe spelers aan: de aanvallers Zigoni en Caridi en de middenvelders Innocenti, Casoli en Manuel Scavone.

(SU CORTESE CONCESSIONE
DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

Scavone (foto links) is de meest recente aanwinst van De Witte Leeuwen. Ondanks zijn leeftijd van slechts 25 jaar voegt Scavone de nodige ervaring toe aan de selectie van Braghin. De rechtsbenige middenvelder komt over van Bari waar hij afgelopen seizoen 17 wedstrijden (1 goal) speelde in de Serie B. Het seizoen daarvoor speelde hij 25 wedstrijden (1 goal) in de Serie B namens Novara. Daarvoor kwam Scavone 125 wedstrijden (19 goals) uit voor Süd Tirol, uit de gelijknamige autonome provincie. In dienst van die club verwierf Scavone enige lokale faam. Op 19 september 2004 debuteerde hij in de Serie C2 in een wedstrijd tegen Montichiari. Drie maanden later maakte hij op zeventienjarige leeftijd zijn eerste treffer in de competitiewedstrijd tegen Palazzolo. In zes seizoenen groeide hij er vervolgens uit tot beste speler en in zijn laatste seizoen had hij onder meer met elf treffers een belangrijk aandeel in de promotie van Süd Tirol naar de Prima Divisione.

Braghin beschikt dus over een behoorlijk complete selectie met flink wat versterkingen en hoewel dus nog enkele namen en geruchten (Scaglia, De Silvestro?) boven de markt hangen, kan nu de eerste trainingen gestart zijn voorzichtig een eerste tussenbalans worden opgemaakt. Niets leuker om dat te doen aan de hand van een mogelijke opstelling, in dit geval een favoriete van uw blogger:

De achterhoede van Pro Vercelli vormde de afgelopen twee seizoenen een bunker, een vrijwel onneembare veste die nauwelijks tegendoelpunten hoefde te incasseren. Weinig reden dus om verandering aan te brengen in de defensie. Alex Valentini heeft op 24-jarige leeftijd de potentie en ervaring om alleen maar beter te worden. De betrouwbare doelman stond vorig seizoen al in de belangstelling van Serie B-clubs en mag zich het komend seizoen namens De Withemden op dat niveau bewijzen. Vorig seizoen bleek Valentini tevens in staat punten voor zijn ploeg te pakken, bijvoorbeeld in de wedstrijden tegen Lumezzane en Viareggio, waarmee hij zijn ploeg door de lentedip heen hielp. De verdediging voor hem was een bastion op zich. Indien Alberto Masi met nieuwe ervaringen op topniveau bij Juventus na de voorbereiding terugkeert in de Pro Vercelli-selectie blijft het centrum van vorig seizoen intact. Met De Nieuwe Nesta naast de ervaren Alessandro Ranellucci, volgens de lokale journalisten de beste speler van het vorige seizoen, beschikt Pro Vercelli dan over een duo dat staat als een huis. Indien nodig zal Francesco Battaglia (drie wedstrijden Serie B-ervaring) revanche willen nemen voor zijn mislukte vorig seizoen ten gevolge van langdurig blessureleed. Hetzelfde geldt voor opkomende linksback Stefano Murante. Hij miste ook het grootste deel van vorig seizoen wegens blessureleed en mag in de Serie B laten zien grote stappen in zijn ontwikkeling aan te kunnen. Angelo Bencivenga staat garant voor kwaliteit op de rechtsbackpositie, terwijl het grote talent Tommaso Cancellotti wederom op de deur zal kloppen en de Parma-huurling op die manier scherp zal houden. De verdediging zal dan ook in grote lijnen hetzelfde zijn als voorgaand seizoen en naar verwachting wederom het vertrekpunt vormen voor het compacte en snelle combinatievoetbal dat Braghin nastreeft.

Vorig seizoen beschikte Braghin al over een uitgebreide menukaart voor het middenveld. Komend seizoen is die menukaart alleen maar lekkerder geworden. Zelden heb ik een selectie gezien met zoveel verschillende smaken en variatie in de middenlinie. Afhankelijk van de tegenstander en de omstandigheden zal Braghin een middenveld op maat kunnen samenstellen. Als het klassieke driemansmiddenveld bestaat uit een controlerende middenvelder, een passer en een loper zijn de volgende combinaties voorstelbaar: Rosso, Espinal, Marconi; Innocenti, Scavone, Casoli; Calvi, Espinal en Germano. Uw blogger kiest voorlopig voor de laatste variant bestaande uit twee spelers met Pro Vercelli in hun hart, de natuurlijke aanvoerder en het grote talent, samen met de zeer ervaren Espinal, publiekslieveling die bij tijd en wijle op basis van zijn persoonlijke kwaliteiten het verschil kan maken. Andere combinaties zijn uiteraard mogelijk, aan Braghin de keuze en het laatste woord.

Achter de spitsen kan gekozen worden uit ervaring, techniek en talent. Gaetano Caridi zal ongetwijfeld eerste keus zijn, maar Gianni Fabiano en Federico Carraro zitten dicht tegen het eerste aan. Fabiano liet zijn potentie al zien als man of the match in de finalewedstrijd van de play-offs vorig seizoen; Carraro zal komend seizoen constanter moeten worden en zijn grote talent definitief etaleren.

Het ideale spitsenkoppel bestaat uiteraard uit Pietro Iemmello en Gianmarco Zigoni, twee van de grotere spitsentalenten van Italië, die de erfenis op hun schouders dragen van respectievelijk Gilardino en Batistuta en van Van Basten en vaderlief. Aan de hand van de ervaren Caridi zullen beide talenten tot volle wasdom moeten komen, hopelijk gaat dat met heel veel doelpunten gepaard. Matteo di Piazza zit hen anders met het vuur in zijn kicksen dicht op de hielen en zal afhankelijk van de tegenstander worden ingezet. Het belooft nu al een mooi seizoen te worden.

Het seizoen 2012/2013: De Generaal, De Siciliaan en De Trainer

(SU CORTESE CONCESSIONE
DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

Mauro Calvi (foto links, poserend in het nieuwe thuisshirt) maakt ook in 2012/2013 deel uit van de Pro Vercelli-selectie, ook al stond hij deze zomer in de belangstelling van meerdere clubs. Het Pro Vercelli-project heeft een plekje in het hart van Calvi, voor wie een belangrijke rol is weggelegd gelet op zijn ervaring en kwaliteiten. De Generaal is altijd in staat gebleken de ideeën van Braghin goed op het veld door te vertalen en zijn vermogen om de wedstrijd te lezen zal heel belangrijk voor het team zijn. "Ik start als aanvoerder op en naast het veld omdat ik die verantwoordelijkheid wil nemen. Of ik speel is aan de trainer en ik zal moeten bewijzen of ik die rol voor de verdediging verdien."

Gianmarco Zigoni maakte afgelopen maandag zijn eerste training mee in dienst van Pro Vercelli. Tegen tuttoprovercelli.com zei hij: "Ik kan ook uit de voeten in het 4-3-3-systeem omdat ik in mijn beginjaren trainers had die zo speelden. Ook speelde ik goed met twee hangende spelers in mijn rug. Ik sta helemaal open voor de trainer en zijn systemen." Gaetano Caridi zei voor dezelfde camera: "Hier staat een heel enthousiast team en dat lijkt me het belangrijkste voor dit jaar. Ik hoop alle verwachtingen waar te kunnen maken."

(SU CORTESE CONCESSIONE
DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

Eerder deze week interviewde datzelfde tuttoprovercelli.com Matteo Di Piazza (foto links). Hieronder een vertaling van dat gesprek:
Matteo, jullie zijn stijlvol gepromoveerd. De festiviteiten zijn echter alweer voorbij en nu wacht er een nieuwe uitdaging. "We vierden een historisch resultaat, waar de stad Vercelli veel te lang op heeft moeten wachten. We hebben samen een schilderij voltooid waar we allemaal van droomden, iedereen heeft er met zijn eigen zweet aan bijgedragen. De toewijding en de sterke onderlinge band vormden de kracht van dit Pro Vercelli.
Blessures zorgden de afgelopen seizoenen voor pieken en dalen. "Het jaar was voor mij zo nu en dan een lijdensweg. Het was niet makkelijk toen ik een terugval kreeg net op het moment dat ik hersteld dacht te zijn. Ik geloof echter dat zulke ongelukken ervoor zorgen dat je veel sterker terugkomt, vol adrenaline en verlangen om naam en faam waar te maken."
Hoe gaat het nu? "Het gaat prima en ik ben er klaar voor om onmiddelijk op de juiste manier van start te gaan."
Moest je deze zomer nog revalideren? "Ik heb gerichte oefeningen gedaan en ben zoveel als mogelijk in training gebleven. De trainingen in de zomer zullen cruciaal voor mijn conditie zijn en om bij de start paraat te staan voor de trainer en mijn ploeggenoten."
Ben je er klaar voor om dit niveau te debuteren? "Het wordt een cruciaal jaar voor mij en ik wil laten zien dat ik hier weliswaar op wat latere leeftijd debuteer, maar wel met de volwassenheid en groei om voetbal op dit niveau te spelen."
Voorin is er flink wat concurrentie met Caridi, Iemmello, Zigoni... "Dat is inderdaad wel een beetje beangstigend. Ik ben ervan overtuigd dat het ons beweegt om er samen vol voor te gaan en elke week op de training voortgang te boeken. Niets is vanzelfsprekend. Degene die beter is en 101% geeft, zal spelen. De competitie duurt lang en vraagt van iedereen complete focus om Vercelli voor deze divisie te behouden."
Hoe is je band met de stad? "Buitengewoon. De fans zijn fantastisch en als ik ze ontmoet breng ik uren met ze door op straat. Ze zijn onze twaalfde man en onze zuurstof om dit seizoen door te komen."
Waar gaat het met Di Piazza heen? "Ik hoop zover mogelijk. Ik heb altijd gezaaid, dag na dag en ben ervan overtuigd dat ik ook zal oogsten."
Je sterke karakter en gevoelsuitingen lokken verschillende reacties uit. "Een man moet zijn fouten erkennen en deze delen en omzetten in deugden. Ik was zo gelukkig me te mogen ontwikkelen aan de hand van grote professionals, van wie ik veel ontmoette in Vercelli waardoor ik kon doorgroeien. Zoals ik eerder al eens zei: Als deze kleedkamer niet zo geweldig en authentiek was, zouden we hier nu niet staan te spreken."
Wat vind je van de nieuwe aankopen? "Ik denk dat de leiding met het clubbelang in het achterhoofd op een intelligente manier investeert. De directeur Romairone weet wat hij wil en is slim genoeg om belangrijke spelers aan te trekken die brengen wat deze ploeg nodig heeft. De algemene lijn is helder: een mix van jonge spelers en ervaring op dit niveau. Ik denk te kunnen zeggen dat we op de juiste weg zijn, en weet zeker dat dit Pro dat ook zal laten zien in de competitie."

(SU CORTESE CONCESSIONE
DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

Ten slotte kwam ook Maurizio Braghin (foto links) na de eerste training van maandag aan het woord: "We zijn de markt op gegaan op zoek naar spelers met specifieke kenmerken: fysiek, slagkracht en hoge spelintensiteit. Ik weet dat er nog enkele goede spelers komen, maar ik kan geen namen noemen voordat de Serie B is gestart. Het is jammer dat we niet langer kunnen beschikken over spelers zoals bijvoorbeeld Malatesta, Martini en Armenise. Dat waren geweldige persoonlijkheden, zowel als voetballer en als mens. In het voetbal moet je soms pijnlijke maar noodzakelijke beslissingen nemen. Het doel is handhaving. We moeten hard trainen en een goede start maken. Het wordt een lange competitie, dus je kan maar beter meteen goed beginnen."

Het seizoen 2012/2013: Eerste training, nieuwe aanwinsten en klaar voor de uitdaging

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

Op maandagmiddag 16 juli vond de eerste training in voorbereiding op het nieuwe seizoen plaats op het trainingscentrum Bozino. Meer dan 150 toeschouwers zagen hoe de spelers onder aanvoering van De Generaal Mauro Calvi opwarmden voor het nieuwe avontuur in de Serie B. Naast de bekende spelers kon ook kennisgemaakt worden met de nieuwkomers Caridi, Zigoni, Innocenti en Casoli. De eerste twee spelers zijn op dit blog reeds uitvoering aan u voorgesteld, de laatste twee namen klinken wellicht nieuw in de oren.

Alessio Innocenti werd maandag officieel gepresenteerd als aanwinst voor het middenveld. De 19-jarige controlerende middenvelder wordt een seizoen gehuurd van AC Milan, waar hij als veelbelovend talent in het jeugdelftal speelde. Alessio werd geboren in Buenos Aires in een uit Italië afkomstige familie en groeide op in La Boca, thuisbasis van Boca Juniors en de wijk waar Diego Maradona als god wordt vereerd. Toen hij zeven jaar was, vertrok het gezin Innocenti naar Italië. In Acqui Terme begon de kleine Alessio zijn loopbaan als voetballer. Zijn eerste stappen zette hij bij Acqui Calcio op het veld, maar al snel kreeg Torino het talent in het vizier en stapte hij over naar het jeugdteam van die club. In 2002 werd Innocenti overgenomen door AC Milan en dat was uiteraard een keerpunt in zijn voetballeven. De club vormde en kneedde hem van verdediger tot middenvelder, en in 2006 won hij de prijs voor beste speler op het Niccolo Galli Memorial Toernooi. In 2008 debuteerde hij op 15-jarige leeftijd voor het nationale jeugdteam Onder-17 van Argentinië in een toernooi met Uruguay en Chili, en blonk hij uit tussen aankomende sterren zoals Erik Lamela, Mauro Icardi, Sergio Araujo en Ezequiel Cirigliano. Bij AC Milan groeide Innocenti ondertussen uit tot steunpilaar in het jeugdteam en viel hij op door zijn constante prestaties. Reden genoeg voor Milan-trainer Allegri om Innocenti zo nu en dan mee te laten trainer met het eerste elftal en op te roepen voor de Champions League-wedstrijd tegen Viktoria Plzen. In Milaan wordt Innocenti vergeleken met spelers zoals Gennaro Gattuso en Antonio Nocerino: een moderne compacte middenvelder, die grommend de ruimtes bespeelt, aanvallende inbreng heeft en snel kan manoeuvreren. Kortom, een speler waar trainers dol op zijn.

Aanvallende middenvelder Giacomo Casoli (23) werd eind vorige week overgenomen van Spezia en stond eerder onder contract bij Fiorentina dat hem onder andere uitleende aan Gubbio, de club waar zijn carrière als professional in 2004 begon. Verder verwacht de club deze week nog rond te komen met middenvelder Manuel Scavone, afkomstig van Bari en de laatste twee seizoenen namens die club en Novara actief in de Serie B. Voorts meldde de club op haar website dat het contract met centrale verdediger Marco Modolo met een jaar is verlengd. Modolo, doelpuntenmaker in de finale van de play-offs tegen Carpi, zal dus ook komend seizoen het magische witte shirt mogen dragen. Hetzelfde geldt voor onze kwikzilverachtige trequartista Federico Carraro, die net als Miranda en Iemmello nog een seizoen wordt gehuurd van Fiorentina.

(SU CORTESE CONCESSIONE
DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

Pietro Iemmello (foto links) werd afgelopen week overigens in aanloop naar het begin van het nieuwe seizoen geïnterviewd door tuttoprovercelli.com en zei het volgende:

Pietro, het is bijna zover, de start van het avontuur in de Serie B… “Ik ben helemaal opgeladen en klaar voor de uitdaging. Vanaf het begin van het seizoen wil ik het vertrouwen dat ik vorig jaar verdiend heb waarmaken. Er is maar één ding waar ik aan denk en dat is Pro Vercelli.”
Je maakt nogal wat sprongen, van de jeugd van Fiorentina naar de Prima Divisione met Pro en nu naar de Serie B. “Makkelijk was dat niet, want als je normaal gesproken voor drie punten speelt, ben je aan ander soort druk en omstandigheden gewend. Ik ben echter blij en tevreden omdat ik het geluk had in een gezonde omgeving terecht te komen, waar ik kon groeien als mens en op niveau mocht voetballen.”
Een historische promotie, na 64 jaar. Op 10 juni 2012 begon het allemaal… “Het was exceptioneel om promotie naar de Serie B te bereiken. Nu hebben we hetzelfde verlangen, de energie en het zelfbewustzijn om nieuwe doelen te bereiken, in de eerste plaats handhaving.”
Hoe heb je je vakantie doorgebracht? “Ik heb een goede vakantie gehad met mijn familie, zonder mijn fitheid uit het oog te verliezen. Ik wil gelijk goed beginnen, de Serie B is van een andere orde, een belangrijke etalage die op de voet gevolgd wordt.”
Klopt het dat Pro niet de enige club was die je komend seizoen wilde hebben? “Er is navraag gedaan door clubs uit de Serie B en de Serie A. Er waren clubs die mij in gedeeld eigendom wilden halen. Vercelli is voor mij echter een ideale plek qua rust en waarden, waar ik de regie over mijn loopbaan zelf in de hand kan houden. Ik ben bij Pro aan een mooi project begonnen dat ik graag wil voortzetten.”
Wat bedoel je met waarden? “Een handdruk is veel voor mij waard. Ik had mijn bereidheid en verlangen om te blijven al uitgesproken en ik ben blij dat Fiorentina en Pro Vercelli daar rekening mee hebben gehouden. Nu mogen we bewijzen dat we het verdienen om in deze competitie te spelen.”
Iemmello is doelgericht. Waar komt al die energie en volwassenheid vandaan? “Ik ben nog jong, maar ik denk dat ik ondertussen wel het een en ander heb laten zien. Ik heb fouten gemaakt, maar ben nu eenmaal van jongs af aan temperamentvol geweest. In de kleedkamer was het mogelijk om mijn technische vaardigheden en karakter op de juiste manier te ontwikkelen. En de fanclub is uitzonderlijk… Ik dank iedereen één voor één.”
Pro is bezig een selectie samen te stellen die de Serie B aankan. Ondertussen kwamen Caridi en Zigoni om de voorhoede te versterken. Hoe kijk jij daar tegenaan? “Ik twijfel niet aan het werk van directeur Romairone en de club. Er zijn twee grote spelers bijgekomen en de concurrentie motiveert me om mij te ontwikkelen en het maximale te geven.”
Coach Maurizio Braghin heeft herhaaldelijk gezegd dat Pietro Iemmello volgens hem in de hogere divisies beter uit de voeten kan dan in de Lega Pro. Wat vind jij daarvan? “Ik ben het met de trainer eens. Er is zeker meer ruimte voor eigen acties, zonder dat je meteen een mandekker in je nek hebt hangen. Dat kan zeker helpen, hoewel het tempo wel hoger is dan in de Prima Divisione.”
Hoe word je door Fiorentina gevolgd? “Het vertrouwen van die club is essentieel en waardevol voor mij om mijn werk met de juiste timing voort te kunnen zetten. Ik zal stap voor stap aan een hoger niveau moeten wennen en wil niet ineens te grote stappen zetten.”
Mogen we zeggen dat Iemmello van het hoogst haalbare droomt in het shirt waar het voor hem allemaal in begon? “Zoals ik eerder zei, denk ik nu aan niets anders dan Pro Vercelli. Ik heb een druk seizoen voor de boeg en wil mijn voeten laten spreken, niet mijn mond.”
Hoe is je relatie met trainer Braghin? “Oprecht. We wisselen niet al te veel woorden. Ik waardeer de trainer en dat er maximale transparantie en respect is. Ik heb afgelopen seizoen veel geleerd en daar ben ik hem dankbaar voor. En daar zal het niet bij blijven.”

Don Tano & Riso Viazzo nemen Pro op sleeptouw

Pro Vercelli heeft een slagvaardige algemeen directeur met een neus voor kwaliteit en talent. Pleitte ik gisteren na de komst van Zigoni nog voor een ervaren aanvaller om de voorhoede compleet te maken; vandaag werd die wens ingewilligd met het aantrekken van de bijna 32-jarige Gaetano Caridi. Niet op voorhand een heel bekende naam, wel een ervaren Serie B-speler. Precies wat Pro Vercelli nodig had. Caridi komt over van de Toscaanse Serie B-club Grosseto en tekende voor twee seizoenen. Bovendien kunnen we weer een mooie bijnaam toevoegen aan de selectie. De fans van zijn voormalige club Mantova gaven hem de bijnaam Don Tano, een verwijzing naar de Zuid-Italiaanse roots van de speler die in Reggio Calabria werd geboren. 

(SU CORTESE CONCESSIONE
DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

De loopbaan van Caridi begon op zijn negentiende bescheiden voor de Serie C-clubs Pontedera, Alzano en Avellino. In januari 2002 maakte hij op voorspraak van niemand minder dan Roberto Boninsegna de overstap naar Mantova, dat toen uitkwam in de Serie C2. Het seizoen 2002-2003 vormde  een keerpunt in zijn carrière. Caridi blonk uit met zijn goede passes en Mantova kwam dichtbij promotie. Een seizoen later werd de promotie naar de Serie C1 alsnog een feit, Caridi speelde 32 wedstrijden en scoorde 8 goals. Het daaropvolgende seizoen stootte Mantova meteen door naar de Serie B. Met zijn techniek en spelinzicht creëerde Caridi dat seizoen veel kansen voor zijn ploeg. Zelf scoorde hij tien goals. Hij debuteerde op 28 augustus 2005 in de Serie B in de wedstrijd Modena-Mantova (0-0) en maakte in de vijfde speelronde tegen Piacenza (1-3) zijn eerste goal in die competitie. In de Serie B ontwikkelde Caridi zich door tot een diepe spits. Mantova eindigde op de vierde plek en verloor de finale van de play-offs om promotie naar de Serie A nipt van Torino. Caridi was dat seizoen goed voor veertien goals. In het seizoen 2006-2007 scoorde Caridi elf doelpunten, waarvan meerdere uit directe vrije trappen, en werd hij door de fans gekozen tot speler van het jaar. In de zomer van 2010 degradeerde Mantova en werd de club uit de competitie genomen. Caridi stapte over naar Grosseto waar hij twee seizoenen zou spelen (64 wedstrijden, 17 goals) en uitgroeide tot aanvoerder en vaste strafschoppennemer. Op 6 januari 2012 scoorde hij in de derby tegen Livorno (1-1) een prachtig en memorabel doelpunt met een schot van twintig meter in de kruising. Met 50 goals in 266 wedstrijden in de achterzak beschikt Pro Vercelli komend seizoen met Don Tano over een zeer ervaren aanvaller die in staat geacht moet worden de ploeg op sleeptouw te nemen en de jonge honden Iemmello (Iemmello Superstar), Zigoni (De Cobra) en Di Piazza (De Siciliaan) aan vele doelpunten te helpen. 
Nu de voorhoede grotendeels op orde is, kan de aandacht van Romairone uitgaan naar versterking van de overige linies. Aanvoerder Calvi tekende inmiddels bij en daarmee is het middenveld kwantitatief redelijk compleet, wetende dat Marconi, Espinal, Rosso, Fabiano en Germano ook nog onder contract staan. Centrale middenvelder Alessio Innocenti, uit het jeugdteam van AC Milan, wordt nog wel als mogelijke versterking genoemd. Naar verluidt verkeren de onderhandelingen met de van oorsprong Argentijnse jeugdspeler (19) zelfs in een vergevorderd stadium. Voor Romairone zijn het wat dat soort transfers betreft avontuurlijke tijden, want het kan zomaar zijn dat hij opeens aan tafel zitten met één van de grootste spelersmakelaars ter wereld: Mino Raiola, zaakwaarnemer van Innocenti die nu in Milaan is voor gesprekken met algemeen directeur Galliani van AC Milan. Daarnaast meldt tuttoprovercelli.com dat Pro Vercelli in de markt zou zijn voor de Peruviaanse middenvelder Roberto Merino Ramírez (geboren in 1982). De naam van buitenspeler Elio de Silvestro zingt ook nog steeds rond en ondertussen is bekend geworden dat Alberto Masi de voorbereiding zal meemaken bij Juventus en daarna naar alle waarschijnlijkheid terug zal keren naar Pro Vercelli om ervaring op te doen in de Serie B. Helemaal 100% zeker is dat echter niet, want zijn roem snelt zich vooruit. De Nieuwe Nesta was laatst zelfs de eerste moderne Pro Vercelli-voetballer over wie op de vooraanstaande Nederlandse voetbalwebsite vi.nl werd bericht. En zo blijven de mijlpalen in de clubgeschiedenis zich opstapelen. Ten slotte heeft Pro Vercelli een overeenkomst gesloten met een nieuwe hoofdsponsor. De club uit de stad van rijst en risotto zal volgend jaar met de naam Riso Viazzo op het magische witte shirt spelen, een grote rijstproducent uit Crova (provincie Vercelli) en representatieve vertegenwoordiger van de historisch diepgewortelde industrie in de regio. Kan het nog mooier?

Cobra in de spits van Vercelli

Pro Vercelli is zo goed als rond met een nieuwe speler voor in de punt van de aanval. "Alleen de handtekening ontbreekt nog," zei algemeen directeur Giancarlo Romairone gisteren in een uitzending van Sky Sport 1. Gianmarco Zigoni wordt komend seizoen gehuurd van AC Milan, dat hem afgelopen seizoen verhuurde aan Avellino in de Lega Pro Prima Divisione A. In dienst van middenmoter Avellino scoorde de 21-jarige Zigoni vorig seizoen elf keer in dertig wedstrijden. Met hem heeft Pro Vercelli de opvolger in huis van de naar Parma teruggekeerde Simone Malatesta, die als cultheld de geschiedenisboeken in zal gaan.

(SU CORTESE CONCESSIONE
DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

Zigoni werd geboren in Verona en is een product van de jeugdopleiding van Treviso waar hij van jongs af aan indruk maakte en meer dan honderd goals scoorde. Voetbal zit dan ook in zijn genen, want hij is de zoon van de voormalige kleurrijke spits Gianfranco Zigoni, die tussen 1961 en 1980 uitkwam voor Juventus, Genoa, AS Roma, Hellas Verona en Brescia, en de kleinzoon van de voormalige defensieve middenvelder Pierluigi Ronzon, die tussen 1952 en 1968 speelde voor Sampdoria, Atalanta, AC Milan, Napoli en Lazio. Vader en grootvader speelden beiden één interland voor Italië. Net als zijn vader debuteerde Zigoni op zeventienjarige leeftijd in het betaalde voetbal en scoorde hij bij zijn debuut. Dat was in de met 2-1 verloren Serie B-wedstrijd tegen Ancona op 26 januari 2009. Vier dagen later scoorde hij meteen zijn tweede doelpunt in een 3-2 overwinning op Brescia. In zijn eerste seizoen speelde hij achttien wedstrijden, waarvan acht in de basis en debuteerde hij - uiteraard - met een goal in het Italiaanse elftal onder-21 in een met 2-1 verloren wedstrijd tegen Oostenrijk. 

De jonge spits stond na dat debuutseizoen onmiddelijk in de belangstelling van clubs uit de Serie A. Fiorentina, Internazionale en Juventus dongen naar zijn hand, maar het was AC Milan dat uiteindelijk toesloeg en Zigoni in de zomer van 2009 voor € 1,3 mln. overnam. Hij veroverde meteen een vaste plek in het jeugdteam van de Rossoneri en ging daar vrolijk verder met waar hij goed in was: doelpunten maken (19 stuks). Twee daarvan scoorde hij in de bekerfinale van de jeugdcompetitie, die AC Milan in een tweeluik met 3-1 won van Palermo; de eerste bekerwinst van het Milanese jeugdteam in 25 jaar. Datzelfde seizoen debuteerde hij eveneens in het eerste elftal van AC Milan in de Serie A-wedstrijd tegen Lazio (1-1) op 28 maart 2010.

In juli 2010 volgde een transfer naar Genoa (in gedeeld eigendom) voor € 3,75 mln., als onderdeel van de transfer van verdediger Sokratis Papastathopoulos naar Milan. Ook in Genoa begon Zigoni in het jeugdelftal. Hij maakte zijn debuut in de finale om de Jeugdsupercup, waarin hij twee keer scoorde in een 5-0 overwinning op zijn voormalige Milanese ploegmaten. In het eerste elftal kwam Zigoni echter niet aan bod en daarom werd hij op 29 januari 2011 verhuurd aan Serie B-club Frosinone. In dat halve seizoen speelde hij zes wedstrijden (één goal) en degradeerde Frosinone naar het derde niveau. In 2011 kocht AC Milan de helft van de transferrechten van Zigoni weer terug en verhuurde de spits vervolgens aan Avellino waar hij zijn eerste volledige seizoen speelde in een eerste elftal.

Kortom, met Zigoni beschikt Pro Vercelli volgend seizoen over een veelbelovende spits bij wie doelpunten maken in de genen zit. Voor Zigoni zelf wordt het zijn derde seizoen in de Serie B, het seizoen waarin hij mag aantonen tot volle wasdom te zijn gekomen; de kans om zijn naam als spits definitief te vestigen. Voor Pro Vercelli zal dat hopelijk gepaard gaan met vele goals en natuurlijk - hopen we - te beginnen bij zijn officiële debuut voor de club. In ieder geval is het Romairone weer gelukt een veelbelovende versterking voor de aanval vast te leggen, waarmee de voorhoede van De Witte Leeuwen na het vertrek van Malatesta en Martini bijna weer op volle oorlogssterkte is (nog een ervaren speler erbij zou geen kwaad kunnen). Dat Zigoni het vertrouwen geniet, bleek ook uit de contractverlenging van twee jaar die hij voor zijn vertrek naar Vercelli van AC Milan kreeg. En met de prachtige bijnaam De Cobra is de jonge spits helemaal een waardig opvolger van Malatesta, die met bijnamen zoals De Bommenwerper, The Bicycle Man en De Koning van Vercelli een plekje in de clubgeschiedenis en in de harten van de fans verwierf.

De wisseling van de wacht wil ik dan ook niet geheel stilzwijgend voorbij laten gaan. Hoewel het vertrek van Malatesta met de komst van Zigoni dus (meer dan) adequaat opgevangen lijkt te zijn, hierbij toch nog een laatste eerbetoon aan de spectaculaire spits die anderhalf seizoen geleden nieuw leven bracht in de voorhoede van Pro Vercelli en uitgroeide tot een cultheld met een groot aandeel in de recente successen. Na de komst van de spits met stootkracht in januari 2011 sloeg Pro Vercelli de weg richting de play-offs om promotie naar de Prima Divisione definitief in. Malatesta maakte meteen indruk door op bestelling van uw blogger twee keer met een omhaal – zijn handelsmerk – te scoren in de derby tegen aartsrivaal Casale (de landskampioen van 1914, die werd opgericht uit jaloezie op Pro Vercelli en in reactie op De Withemden in zwarte shirts speelt). Het duurde nog geen jaar tot De Koning van de Omhaal tot De Koning van Vercelli werd uitgeroepen. De Witte Leeuwen bereikten met Malatesta in de spits voor het eerst in tien jaar de play-offs waar ze tegen Pro Patria op een complete off-day hun Waterloo vonden. Hoewel voorzitter Secondo zei liever op het veld te promoveren, realiseerde Pro Vercelli vorige zomer alsnog een papieren promotie naar de Prima Divisione, nadat in de zomer een aantal clubs uit de competitie werd genomen wegens financiële problemen en faillissementen. Een seizoen later was de wens van Secondo uitgekomen. In het stadion van Modena zagen ruim 1.000 meegereisde en in het wit gestoken supporters hoe De Withemden de beslissende play-offwedstrijd om promotie naar de Serie B overtuigend met 3-1 van Carpi wonnen. Op een prachtig voetbalveld. Het was invaller Malatesta die de verlossende derde treffer binnenschoot en zo zijn plek in de rijke geschiedenis van Pro Vercelli zeker stelde. In 43 wedstrijden scoorde hij 15 goals waaronder een aantal prachtige (halve) omhalen. Ik kan niet anders zeggen dan dat hij de verwachtingen die ik had bij zijn komst geheel heeft waargemaakt (zie: www.fcprovercelli.blogspot.nl/2011/01/bommenwerper-voor-pro-vercelli.html); daarvoor grote dank en veel waardering voor het grote voetbalplezier dat Malatesta bracht. Grazie Simone! 

Uiteraard hopen we dat zijn opvolger Zigoni de verwachtingen evenzeer zal waarmaken. Als het aan zijn vader ligt, hoeven we daar niet aan te twijfelen. In een interview met La Gazzetta dello Sport in 2009 zei Zigogol over zijn zoon: "We zouden een prachtig koppel vormen als we samen konden spelen. Hij is bijna 1,90 meter lang en weegt tachtig kilo; een moderne spits die vanuit het niets kan scoren. Ik zou hem hebben overladen met goals. Hartstikke jammer dat ik niet nog een paar jaar op het veld kan staan om hem van assists te voorzien. Ik wil niet overdrijven, maar soms lijkt het alsof hij iets heeft van Van Basten. Gelukkig is zijn karakter niet zoals dat van zijn vader. Hij accepteert de beslissingen van de scheidsrechter, terwijl ik... Hij is serieus en gedreven. Als kind schreef hij eens in zijn schoolschrift: 'Ik wil voetballer worden.' Het lijkt me dat hij daarin slaagt. Zijn toekomst heeft hij in eigen handen." Gianmarco Zigoni een jaar eerder tegen L’Arena.it: "Mijn vader houdt wel van overdrijven." Die bescheidenheid siert Zigoni, maar vast staat dat een cobrabeet als gevaarlijk moet worden beschouwd. Welkom bij de club!