dinsdag 30 oktober 2012

De aanhouder wint! Pro vs. Spezia 1-0

De eerste Serie C-wedstrijd die ik bezocht was Sangiovannese vs. Spezia in het toernooi om de Coppa Italia Serie C in het seizoen 2003/2004. Samen met een vriend was ik een weekend in Florence en opeens kregen we het lumineuze idee om een wedstrijd te bezoeken in één van de lagere divisies. “Gewoon omdat we voetballiefhebbers zijn”, suggereerde ik. In de lobby van ons hotel in Florence gingen we in de sportkranten op zoek naar een geschikte wedstrijd in de buurt. De portier van het hotel waarin we verbleven, tipte ons uiteindelijk om naar San Giovanni Valdarno te gaan. Het was een dorp in de buurt en makkelijk te bereiken met de trein. De plaatselijke voetbalclub Sangiovannese speelde in de Serie C, had de stijgende lijn te pakken en moest in het bekertoernooi spelen tegen Spezia, een alleraardigste club opgericht in 1906. Dat klonk interessant en dus stapten we in de trein richting San Giovanni.

Een uur of twee later stonden we op een tribune oog in oog met een oud-international. Op een bankje naast de dug-out zwaaide de 37-jarige Francesco Baiano ons vrolijk toe toen hij doorhad dat we hem herkenden. Zijn ego was overduidelijk gestreeld. Wij vonden het prachtig en het was het begin van een heerlijke ouderwetse voetbalmiddag. De Toscaanse omgeving was een feest aan herfstkleuren, de zwoele nazomerzon bracht warmte en het voetbal was alleszins redelijk en vooral spannend. Het publiek op de tribune was fanatiek, met name de gasten van Spezia die met vlaggen, banieren en vuurwerk de toon zetten. De supporters van de thuisploeg waren blij verrast Nederlanders op hun hoofdtribune aan te treffen en heetten ons warm welkom. Ik werd gegrepen door de authentieke voetbalsfeer. De einduitslag ben ik inmiddels vergeten, maar toen in San Giovanni besloot ik mij verder te verdiepen in de lagere divisies van het Italiaanse profvoetbal in de hoop er prachtige verhalen aan te treffen.

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
Die verhalen vond ik uiteindelijk bij Pro Vercelli in de Serie C2, maar vandaag, bijna tien jaar na mijn bezoek aan San Giovanni, speelden De Witte Leeuwen tegen Spezia in de Serie B en werd een nieuw hoofdstuk toegevoegd aan de rijke clubgeschiedenis. Het was namelijk een belangrijke wedstrijd voor Pro Vercelli, want voor de aftrap werd het nieuwe Silvio Piola Stadion officieel ingewijd en geopend met kerkelijke inzegeningen en het doorknippen van een lint door de voorzitter van de Serie B, de burgemeester van Vercelli en voorzitter Secondo. Popster en Pro Vercelli-fan Jacopo Massa bracht voor de gelegenheid zijn zelf geschreven Pro Vercelli-hymne ten gehore op de middenstip. In aanloop naar de officiële opening van het stadion werd deze week ook nog eens de nieuwe mascotteknuffelleeuw luisterend naar de naam Giöêbi gepresenteerd. Als het even kan gaat die medio november in de koffer mee naar huis voor mijn zoontje van twee jaar. Om het feest compleet te maken was ik zelf deze week ook druk in de weer op e-Bay om het officiële wedstrijdshirt dat Gianmarco Zigoni in de uitwedstrijd tegen Reggina droeg aan te schaffen als tastbaar souvenir van dit historische seizoen. Kortom, na het 1-1 gelijkspel tegen Brescia was er optimisme alom, wat uiteraard werd geprojecteerd op het treffen tegen Spezia: het werd tijd voor het verhaal van de eerste overwinning in de Serie B in het eigen Silvio Piola Stadion.

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
Op deze dinsdagavond zat ik dus weer gekluisterd voor het scherm van mijn laptop via een of andere obscure website de Serie B-hoogtepunten te bekijken. Dat is een activiteit op zich omdat je door het vele schakelen, de vele reclames en menig onderbreking op de lijn hard moet werken om glimpen op te vangen van je favoriete team, in mijn geval Pro. Het schakelkanaal in kwestie bied je echter wel opeenvolgend en live alle hoogtepunten van de betreffende speelronde in de Serie B en dat is een heel onderhoudende manier om de competitie te volgen. Soms loopt het echter ook wel eens mis en dan is het lijden voor de tifoso op afstand, zoals ook deze avond toen een van de commentatoren opeens “Gooooool Vercelli!” riep en er linea recta werd doorgeschakeld naar het Silvio Piola Stadion. Daar zag ik volledig in het wit geklede Pro Vercelli-spelers dolenthousiast bovenop de speler met rugnummer 25 springen, Scaglia. De linksback, die volledig lijkt te zijn opgeleefd onder de nieuwe trainer Camolese, was de maker van de 1-0 voor Pro Vercelli. Vervolgens werd door de regie de herhaling ingezet. De bal zag ik belanden bij de naar rechts in het strafschopgebied uitwijkende Tiribocchi. En toen viel het beeld weg.

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
Het schakelkanaal kon de ongekende voorsprong kennelijk niet aan, want de resterende 25 minuten was het kommer en kwel om de wedstrijden nog enigszins te volgen. Dat deed ik dus grotendeels maar via het vertrouwde tekstverslag op tuttoprovercelli.com, via welk kanaal ik de afgelopen seizoenen te doen gebruikelijk de wedstrijden volgde. Daar las ik dat schoten van Tiribocchi en Zigoni in eerste en tweede instantie nog werden gekeerd door Spezia-keeper Iacobucci, maar dat de doelman in derde instantie moest buigen voor een prima inzet van Scaglia. Naast de bal op de paal van Espinal en een wegens buitenspel afgekeurde mooie treffer van Tiribocchi in de eerste helft, de nodige superbe reddingen van Valentini en een prachtige trap van Masi in de tweede helft, vertelde vooral die goal het verhaal van de wedstrijd: de aanhouder wint.

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
Afgaande op het wedstrijdverslag viel deze wedstrijd eindelijk alles op de juiste plaats in Vercelli. Tuttoprovercelli.com meldde na afloop dat de hand van de coach, die zijn eerste overwinning in dienst van Pro Vercelli boekte, zichtbaar was met een versterkte defensie en een cynische aanval. Camolese had de nodige wijzigingen in zijn opstelling aangebracht en opteerde voor een 3-5-2 opstelling met enkele nieuwe namen waardoor Ranellucci en Caridi kind van de rekening waren. De defensie bestond nu uit Masi, Cosenza en Sini en deze drie-eenheid wist samen met de uitblinkende Valentini voor het eerst sinds de openingswedstrijd tegen Ternana achterin weer eens de nul te houden; experiment geslaagd. Camolese was na afloop van de wedstrijd dan ook sereen en goed geluimd. “Dank gaat uit naar mijn jongens die heel goed speelden, we staan nog maar aan het begin van mijn tijd in Vercelli maar ze pakken het goed op en krijgen wat ze verdienen. Dit is een competitie waar in december nog niets is beslist, als de jongens maar blijven vechten zoals vandaag en de schoonheidsfouten, die ons op andere momenten de das om kunnen doen, uit het spel verdwijnen. Het is duidelijk dat we de juiste spirit te pakken hebben, deze overwinning is verdiend.”

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
De onvermoeibare aanwinst Scavone keerde op het middenveld terug in de basis, en de voorhoede bestond net als tegen Brescia uit het duo Zigoni en Tiribocchi dat goed op elkaar lijkt te zijn ingespeeld. Il Tir wist deze wedstrijd zowaar het nodige gevaar te stichten en bracht net als Scaglia eindelijk wat van de toegevoegde waarde die verwacht mag worden. Tiribocchi kreeg zelfs een staande ovatie toen hij vlak voor tijd werd vervangen door Iemmello, ook al scoorde hij niet. “Als je er niet in slaagt te scoren, maar je wel volledig geeft, de drang en inzet toont om het goed te doen, wordt dat gewaardeerd door het publiek en dat maakt me blij”, was zijn commentaar na afloop. De blijdschap van de spelers was volledig terecht en verdiend na weken afzien. Via het schakelkanaal hoopte ik nog meer beelden mee te pakken van dit geluk, maar dat was me helaas niet meer gegund. Wegens copyrightproblemen werd de obscure zender tegen het eind van de wedstrijd op zwart gezet. Niettemin vierde ik op grote afstand, maar gevoelsmatig toch heel dichtbij, het feestje van De Witten mee zodra ik vernam dat het laatste fluitsignaal geklonken had en de score ongewijzigd was gebleven. De aanhouder wint! Forza Pro!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten